Karczownik ziemnowodny (Arvicola terrestris) – szkodnik posiadający wałeczkowate ciało z szeroką i grubą głową oraz z tępo zakończonym pyskiem. Jego grzbiet jest szaro lub ciemnobrunatny, w przeciwieństwie do brzucha, który jest jaśniejszy. W Polsce występują trzy podgatunki karczownika ziemnowodnego: karczownik nizinny zamieszkujący północną i środkową część kraju; karczownik sudecki zajmujący południowo-zachodnią część kraju oraz karczownik karpacki zamieszkujący w południowo-wschodniej części Polski.

Karczownik nizinny zamieszkuje nizinne rejony środkowej i północnej części Polski. Zamieszkuje brzegi zbiorników wodnych i kanałów, skąd przedostaje się do sadów oraz ogrodów. Szkodniki te budują nory w glebie wilgotnej. Rozmnażają się od marca do końca września. Samica rodzi 2-5 razy w ciągu roku po 3-9 młodych. Karczowniki żyją nie dłużej niż dwa lata. Jesienią przenoszą się znad zbiorników wodnych na wyżej położone tereny, najczęściej do ogrodów oraz sadów, gdzie znajdują pożywienie. Zjadają korzenie, kłącza i bulwy wielu roślin uprawnych.